گل مغرور

به نام خدا                  
یکی بود یکی نبود. توی یک پارک قشنگ گل مغروری زندگی می کرد. اسم این گل ، گل نرگس بود. گل نرگس عادت بدی داشت. او فکر میکرد از همه قشنگتر است. یک روز به گل رز گفت: من در این پارک از همه گل ها زیباتر هستم حتی از تو! گل رز ناراحت شد ولی جوابی نداد. گل نرگس به سراغ گل های دیگر رفت و به گل های دیگر همان حرفی که به گل رز زده بود ، را گفت.بقیه گل ها هم ناراحت شدند و پیش گل نرگس نمی رفتند. دو روز گذشت. یک پسری توی پارک داشت قدم می زد. چشمش به گل نرگس افتاد. پسر گل نرگس را از توی خاک کند. اون موقع گل نرگس خیلی دردش آمد و فهمید که تنهایی خطرناک است و نباید با غرور خود دوستانش را از دست می داد. ولی دیگر دیر شده بود.